مصاحبه با آقای قاسم رجبی واسوکلایی

لطفا ضمن معرفی خود، از افتخاراتی که تاکنون در زمینه های علمی – پژوهشی کسب کرده اید بفرمایید. قاسم رجبی واسوکلایی هستم. ورودی سال 1390 در مقطع کارشناسی رشته مدیریت خدمات بهداشتی درمانی و ورودی سال 1394 مقطع کارشناسی ارشد همین رشته و در حال حاضر با کسب رتبه یک در آزمون دکتری تخصصی رشته مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، مشغول تحصیل در مقطع دکترای این رشته هستم. در سال 1395 به عنوان دانشجوی برتر در مقطع کارشناسی در دانشگاه شناخته شدم. همچنین در حوزه آموزشی، برگزیده آموزشی و رتبه یک دکتری شده ام، در حوزه فرهنگی، اجتماعی و ورزشی نیز تا کنون مقام های کشوری و دانشگاهی کسب کرده ام و در حوزه تخصصی پژوهش هم تقریبا 3 سال پژوهشگر برتر دانشکده و پژوهشگر برجسته کشور شده ام. فکر می کنید چه ویژگی های فردی در موفقیت شما تا به حال موثره بوده است؟ خیلی موارد در موفقیت فرد تاثیر گذار است؛ من 4 مورد را که در زندگی خودم تاثیر داشته عرض می کنم. "توکل بر خدا و ایمان و اعتقاد به او" واقعا راهگشای بسیاری از مسائل است اما نباید در نظر داشته باشیم که فقط با توکل کردن می توانیم موفق باشیم، که این دیدگاه کاملا غلط است. مورد بعدی "داشتن هدف" است؛ چنانچه ما هدف نداشته باشیم، پرواضح است که کاملا بیراهه خواهیم رفت. خیلی از افراد در سال سوم و یا چهارم مقطع کارشناسی و یا سایر مقاطع متوجه می شوند که باید هدف داشت. واقعا به نظر بنده برخورداری از یک هدف واقع بینانه، می تواند بسیاری از تاریکی های زندگی را روشن نماید. متاسفانه بنده میبینیم که بعضی از دانشجوها، صرفا برای گرفتن مدرک در دانشگاه درس می خوانند و کاملا بدون هدف زندگی می کنند و بعد هم انتظارات زیادی از سیستم آموزشی و اجرایی دارند، در صورتیکه خیلی از این موارد به تلاش و هدف خود آنها ربط دارد. "برنامه ریزی" هم یکی از مواردی است که نقش کاملا حیاتی در پیشرفت دانشجو دارد. اگر شما هدف مناسبی را در نظر داشته باشید ولی برای آن برنامه خوبی نداشته باشید مطمئنا شکست خواهید خورد. یکی دیگر از مواردی که می تواند در پیشرفت یک دانشجو تاثیرگذار باشد "برخورداری از یک مشاور" خوب می باشد. مشاور می تواند استاد، خانواده و یا از دوستان و هم رشته ای هایی باشد که بعنوان الگوی موفق زندگی نیز قرار بگیرد. بنده معتقدم بسیاری از موضوعات را فرد نمی تواند به تنهایی تجربه نماید و داشتن یک مشاور می تواند بسیاری از مشکلات را حل نماید. از چه زمانی فعالیت در انجمن مدیریت و اقتصاد سلامت و مرکز پژوهش های دانشکده پیراپزشکی را شروع کردید و چه فعالیت هایی داشته اید؟ من در سال 90 به عنوان دبیر اجرایی انجمن مدیریت و اقتصاد سلامت انتخاب شدم، در سال 91 نیز به عنوان دبیر کل آن انجمن و در سالهای 92 و 93 به عنوان دبیر پژوهشی مرکز پژوهش های دانشکده پیراپزشکی مشغول به فعالیت بوده ام. از سال 94 تا کنون هم به عنوان اولین انجمن عوامل اجتماعی موثر بر سلامت در کشور آغاز به کار کردیم و با تیم خوبی که در انجمن تشکیل شده است، فعالیت های گسترده ای را در سطح شهر تهران در حال انجام داریم. ما در این انجمن توانستیم اولین باشگاه دانش پژوهان را در دانشگاه شکل بدهیم و علاوه بر فعالیت های علمی تخصصی به موضوعات مهارت های زندگی و ... نیز بپردازیم و تمام تلاش بنده و همکارانم، تقویت دانشجوها در تمامی حوزه ها بوده و هست. کدامیک از استاتید در این مسیر راهنمای شما بوده و به شما انگیزه داده اند؟ جناب آقای دکتر علیزاده فضای خوبی را در دانشکده پیراپزشکی برای رشد و پیشرفت دانشجویان فراهم کرده‌اند که انگیزه بسیار خوبی به دانشجویان داده است که جا دارد از زحمات ایشان بسیار تشکر کنیم. اما من به شخصه انگیزه و پیشرفت علمی خودم را مدیون سرکار خانم دکتر پاسالار هستم. در خاطرم هست که 7 یا 8 روز از ورود ما به دانشگاه می گذشت؛ من نتوانستم در جشن ورودی ها شرکت کنم چون همزمان با ثبت نام حضوری در دانشکده ها بود. خوشبختانه در آن برهه دانشجوهای فعالی که الان هر کدامشان مسئولیت های اجرایی کشوری و استانی دارند، در مرکز پژوهش ها فعالیت می کردند و یک سنت خوبی داشتند و آن هم این بود که بعد از ثبت نام و آغاز به تحصیل دانشجویان نوورود، جلسه معارفه ای برگزار می کردند و اساتید رشته و سایر مسئولین همگی حضور داشتند تا دانشجویان با اساتید، مسئولین دانشکده ها، دانشجوهای فعال هر رشته بیشتر آشنا شوند و از تجربیات همدیگر استفاده کنند. نهایتا یک روز جلسه برگزار شد و خانم دکتر پاسالار آمدند و صحبت کردند. آن زمان هم مثل الآن کاملا پرانرژی و شاد بودند و آن روز بسیار به دانشجوها انگیزه دادند و ما را با "مراد" آشنا کردند. در همان جلسه بود که خانم دکتر پاسالار مطلبی را گفتند که واقعا به نظر من انگیزه ی خوبی برای هر فردی می تواند بوجود بیاورد؛ ظاهرا برخی از دانشجویان برای شرکت در المپیاد با ایشان صحبت کردند که از ورود دانشجویان رشته‌های پزشکی به حیطه مدیریت سلامت جلوگیری کنند، اما خانم دکتر گفتند "اگر عرضه دارین با بچه ها رقابت کنید..." چه حرف زیبا و پر از درس و انگیزه بخشی! قرار نیست فضای رقابت بسته باشد و هر کسی با هر نمره ای و هر سطح از درک و تلاش موفق بشود، برای رقابت باید فضا باز باشد و هر کس پرتلاش تر باشد، پیشرفت از آن اوست. به شخصه معتقدم که هیچ چیزی جای تلاش را در زندگی فرد در تمامی ابعاد، علمی، اجرایی، عاطفی و ... را نمیتواند بگیرد. اگر فرد تلاش کند به هر آنچه که بخواهد می رسد و من به این موضوع کاملا یقین دارم. از همان روزها بود که کاملا به اهداف و ... فکر کردم و تلاش کردم آدم موفقی باشم. لطفا از حضورتان در مرکز پژوهش های علمی دانشجویان و تجاربی که کسب کردید و فضایی که در مرکز وجود دارد توضیح بدهید. مرکز پژوهش ها خانه ی علمی من است. من از سال 1390 با مرکز پژوهش ها آشنا شدم و واقعا هر وقت که وارد مرکز پژوهش ها می شوم حس خیلی خوبی دارم و مادامی که در این محیط حضور دارم، از فضای مرکز لذت می برم. البته قبلا مرکز فضای کمی داشت و بحمدلله با تلاش های خانم دکتر پاسالار، اکنون فضای خیلی خوبی مهیا شده تا دانشجوها به فعالیت های علمی و اجرایی بپردازند.  باید به خاطر داشته باشیم که مرکز مثل یک جامعه است، ما میتوانیم در مرکز آزمون و خطا کنیم و ناچار به این مورد هستیم ولیکن در جامعه به نظر بنده نباید خطا کرد چراکه می تواند آسیب زا باشد. ایجاد یک جامعه مدنی سعادتمند و متعالی و تبدیل شدن به یک فرد تاثیرگذار و موفق در آن، مقصدی است که مسیر آن ابتدایش انسان خوب بودن است و داشتن نقش کارآمد و کمک رسان در خانواده، محل تحصیل، جمع دوستان، محل کار و ... ادامه راه آن است که به جد می‌توان مرکز پژوهش‌ها را یکی از مهم ترین و آموزنده ترین ایستگاه های آن دانست. به جرات می توانم بگویم، اگر من با مرکز پژوهش ها آشنا نمی شدم، شاید یک دانشجوی کاملا معمولی که هدفی جز گرفتن مدرک نداشتم، می بودم. تجربه های بسیار ارزشمندی را که در مرکز پژوهش‌ها بدست آوردم، مدیون زحمات و تلاش های همکارانم در انجمن عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، سرکار خانم دکتر پاسالار و اساتید گروه مدیریت هستم و انشالله در آینده بتوانم در مرکز پژوهش های دانشگاه همکاری خوبی با دانشجویان نوورود داشته باشم. برای دانشجویانی که بتازگی با مرکز آشنا شده اند چه توصیه ای دارید؟ میخواهم بعنوان یک دوست و فردی که تا کنون 6 سال از عمرم را در این دانشگاه سپری کرده ام، صمیمانه به دوستان تازه واردم توصیه کنم که هیچگاه نگذارید پیوند شما با مرکز پژوهش های دانشگاه گسسته شود و تا آنجا که در توان دارید از امکانات موجود استفاده کنید و همانطور که به فکر موفقیت خود هستید موفقیت مرکز را هم در عرصه های مختلف در نظر داشته باشید. انشالله با حضور و تلاش دانشجویان جدیدالورود و همت دانشجویان سال‌های بالاتر در مرکز پژوهش‌ها، بتوانیم تلاش کنیم تا افراد تاثیر گذاری برای دانشگاه و جامعه باشیم.