گفت و گو با محمدرضا یگانه، دارنده مدال طلای انفرادی حیطه همگرایی علوم پایه هفدهمین المپیاد دانشجویی

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران مرکز رشد استعدادهای درخشان، گفت و گو با محمدرضا یگانه، دانشجوی ترم چهارم دندانپزشکی ورودی ۱۴۰۲ دانشگاه علوم پزشکی تهران و دارنده مدال طلای انفرادی حیطه همگرایی علوم پایه و مرزهای دانش هفدهمین المپیاد علمی دانشجویان علوم پزشکی کشور

 

علت حضورتان در المپیاد علمی دانشجویی چه بود؟

با توجه به اینکه در المپیاد دانش­ آموزی (رشته رشته زیست­ شناسی) هم سابقه شرکت و کسب مدال نقره داشتم، به فضای المپیاد از همان ابتدا علاقه­ مند بودم و از بودن در محیطی که فراتر از کوریکولوم درسی دانشگاه اقدام به پرورش دانشجو­ها می کند لذت می­­بردم.

چه شد که حیطه ی همگرایی علوم پایه و مرز­های دانش را انتخاب کردید؟

حیطه همگرایی علوم پایه با توجه محوریتش حول مباحث و مراحل مرتبط به پژوهش برایم خیلی جذاب بود. جدایی از آن به هیچکدام از سایر حیطه ها آنقدر علاقه مند نبودم.

از چه زمانی و چگونه برای المپیاد آماده شدید؟

تقریبا از آبان ۱۴۰۳ که خود منتورینگ دانشگاه کلاس­هایی را  برای این حیطه شروع کرد و بیشتر با خواندن مقالات و تمرین مهارت­های مرتبط با این حیطه من نیز شروع به کار کردم.

چه عاملی بیشتر از همه در موفقیت شما تأثیرگذار بود؟

بنظرم عوامل مختلف زیادی دخیل بودند؛ ولی شاید مهمترینش علاقه ­ام به مسیر این المپیاد و در کنارش این موضوع بود که بودن در این مسیر این حس را به من القا می­کرد که دوباره المپیادی ام.

مهم‌ترین چالش یا سختی که در مسیر المپیاد داشتید چه بود و چطور بر آن غلبه کردید؟

با توجه به اینکه در انتهای ترم، آزمون جامع علوم پایه برگزار میشد و تعدادی از آزمون­های دانشگاه هم بخاطر شرایط کشور ،اوایل تابستان کنسل شدند، همه این موارد با هم دچار همپوشانی شدند و برنامه ریزی برای همه این کار ها در کنار هم خیلی سخت بود. در واقع تلاشم را کردم که در هر کدام از بخش ها با یک برنامه ریزی بلند مدت پیش بروم و تا جای ممکن هیچکدام را فدای دیگری نکنم که این باعث شد فشار خیلی زیادی بهم وارد بشود.

اگر دوباره به ابتدای مسیر برگردید، چه کاری را متفاوت انجام می‌دهید؟

با اعضای تیم علوم پایه  با تجربه ی  دانشگاه خودمان بیشتر ارتباط میگرفتم :)

 

چه منابع و روش‌های مطالعاتی برای شما بیشترین فایده را داشت؟

با توجه به اینکه حیطه علوم پایه هیچ منبعی ندارد، مطالعه مستمر مقالات و در کنارش تمرین مهارت های مورد نیاز این حیطه روی همان مقالات بهترین کار هست.

به نظر شما المپیاد چه تفاوتی با امتحانات عادی دانشگاهی دارد؟

خیلی چیز ها؛ شما زمانی که تصمیم به ورود به این فضا میکنید میدانید که دوستش دارید و قرار است از تک تک مراحل و چالش هاش لذت ببرید؛ فکر میکنم این نقش اصلی عنصر «انتخاب» خیلی این مسیر را متمایز می کند. در کنار این موضوع، اینکه شما یک مسیر تقریبا یکساله دارید و آرام آرام پیشرفت خودتان را میبینید واقعا جالبه،  در صورتی که خیلی اوقات برای امتحان های دانشگاه با 3 یا4 روز مطالعه شما می توانید بهترین نتیجه را کسب کنید.

تجربه کار گروهی در مراحل المپیاد برای شما چگونه بود؟

در یک مدت خیلی کوتاه این شانس را داشتم که با بقیه کسایی که خیلی شبیه به آنها فکر میکنم (حتی اگر هم رشته ام نباشند) همکاری کنم و کلی مطالب از همدیگر یاد گرفتیم. این موضوع وقتی جالب میشود که شما این افراد را در ابتدا نمیشناسید ولی یکم که میگذرد میبیند چقدر کارهای بزرگی در کنار هم میتوانید انجام دهید و خیلی ساده با هم ارتباط میگیرید. این مرحله یک نکته ی  ویژه ای هم که برای شخص من داشت این بود که تجربه ی سرگروهی و لیدرشیپ را در یک رقابت گروهی کشوری بهم اضافه کرد.

چه مهارت‌های علمی یا پژوهشی از المپیاد کسب کردید که قبلاً نداشتید؟

بسیار زیاد بودند،  بخصوص بخاطر اینکه هسته و مرکز المپیاد علوم پایه پژوهش و روش علمی هست. شاید مهمترینش این بود که طرز فکر علمی را خیلی بیشتر از قبل در من تقویت کرد.

به نظر شما موفقیت در المپیاد بیشتر به استعداد ذاتی بستگی دارد یا تلاش و برنامه‌ریزی؟

بنظرم هر دو  موثرند و برای رسیدن به بهترین نتیجه ،شما به هر دو نیاز دارید؛ اما می شود با یکی کمبود آن یکی را هم جبران کرد. در حیطه همگرایی علوم پایه چیزی که مهمتر از استعداد ذاتی است شاید آشنایی قبلی با یک فضای علمی و پژوهش در سبک المپیاد باشد (مثل المپیاد دانش آموزی سابقه انجام کار های پژوهشی).

از تجربه ی خود در آزمون انفرادی و گروهی بگویید، در کدام آزمون موفق تر بودید و چرا؟

برای آزمون انفرادی آمادگی خیلی بالایی داشتم و تقریبا هر جایی که فکر میکردم می تواند مشکلی برام ایجاد کند  را و از قبل برایش برنامه ریزی کرده بودم؛ طوری که در ذهنم نمی توانستم بهتر از این در آزمون انفرادی (بخصوص مرحله دوم) شرکت کنم. برای آزمون گروهی بخاطر اینکه مقداری با آزمون انفرادی ماهیت متفاوتی دارد باز از عملکرد خودم و گروهمان خیلی راضی هستم طوری که بنظرم با اینکه نتیجه میتوانست بهتر باشد ولی انقدر این تجربه در کنار تیم خیلی خوبمان برایم آموزنده و ارزشمند بود که حتی می تواند با مدالم در بخش انفرادی برابری کند.

فرآیند المپیاد را چگونه ارزیابی کردید؟ آیا توصیه ای برای تغییر در مراحل المپیاد دارید؟

یکی از بزرگترین ایرادات اساسی این سیستم عدم شفافیت و اطلاع رسانی درست است؛ طوری که برای کل المپیاد های علوم پزشکی حتی یک کانال تلگرامی رسمی یا ... وجود ندارد. خیلی أوقات برای اتفاقی (مثل دادن نتایج یا اعلام گروه بندی ها) تاریخی تعیین می شود ولی در واقعیت ممکنه حتی دو هفته بعد از آن  تاریخ آن موضوع انجام بشود. این موضوع با کاهش پیش بینی پذیری این مسیر باعث می شود انگیزه خیلی از دانشجو ها (حتی خود من) برای شرکت در این رقابت کمتر بشود. این موضوع امسال خودش را خیلی نشان داد چونکه دو هفته قبل از مرحله ی دو اعلام کردن که تعداد مدال های مرحله انفرادی را تصمیم دارند نصف کنند در صورتی که به هیچ عنوان این موضوع ابتدای سال اطلاع رسانی نشده بود.

همزمانی مراحل المپیاد خللی در دروس دانشگاهی تان ایجاد نکرد؟

کاملا بستگی به خود دانشجو دارد؛ انتخاب اینکه کجای تحصیلتان وارد این مسیر می شوید در این موضوع خیلی اهمیت دارد؛ من شخصا خیلی تحت فشار قرار گرفتم که اجازه ندهم خللی در دروس دانشگاهی ام ایجاد بشود و به طرز جالبی این فشار مضاعف باعث شد در بقیه ی حیطه ها (مثل امتحان علوم پایه و امتحانات ترم دانشگاه) هم بهتر از قبل عمل کنم. من شخصا دوست داشتم در دوره علوم پایه تحصیلم تجربه المپیاد علوم پایه را کسب کنم ولی خب باید قبول کرد که نمی شود در همه چیز بهترین نتیجه را گرفت.

کلاس های آمادگی برای المپیاد مرکز رشد استعدادهای درخشان و منتورهای همراه را چگونه ارزیابی می کنید؟

به نظر خیلی زیاد موثر بودند؛ فکر نمیکنم در دانشگاه تیمی بهتر از منتورینگ همگرایی علوم پایه وجود داشته باشد؛ من هر جایی از مسیر که سوال یا مشکلی برایم ایجاد میشد مزاحم تک تکشون میشدم و با اینکه خودشان دانشجوی های سال های اخر رشته های خود بودند و سرشان خیلی شلوغ بود، با صبوری و خیلی دقیق پاسخ میدادند. قطعا اگر این تیم نبود دانشگاه علوم پزشکی تهران ۵ مدال از کل ۹ مدال انفرادی را کسب نمیکرد که در مقایسه با سایر حیطه ها به نوبه ی خود آمار قابل توجهی است.

اگر می خواهید می توانید از افرادی که در این مسیر به شما کمک کردند نام ببرید.

تعداد کسانی که به من در این مسیر کمک کردند خیلی زیاد است و من از همه ی آنها ممنونم که چنین وظیفه ای را قبول کردند و باعث شدند چنین نتیجه ای حاصل شود. اما بعضی افراد در حیطه ی خودمان  نقش  بسیار کلیدی داشتند مانند:

آقایان رضا ابراهیمی، مهدی صاحبی، جمیل ندیمی، محمد تیموری، امیرحسین طوافی، محمدمهدی گلبخش، کسری پیراهش و بقیه دوستان منتورینگ تیم دوره ۱۷ المپیاد علوم دانشگاه علوم پزشکی تهران.

 

کسب رتبه در المپیاد چه تأثیری بر مسیر تحصیلی و آینده شغلی شما داشته است؟

جدا از مزایای مدال المپیاد دانشجویی، اینکه بیشتر میدانم در آینده میخواهم در کدام قسمت های رشته ام فعالیت کنم و علاقه ام را دقیق تر میشناسم خیلی موضوع مهم و ارزشمندی است. در این مسیر شما با ادم های مختلفی اشنا می شوید که در باطن خیلی از قضایا بسیار به هم شباهت دارید حتی اگر تفاوت های مختلف ظاهری وجود داشته باشد. هیچ شکی ندارم که مهارت های نرم و تجربه هایی که کسب کردم قطعا در اینده برایم بسیار کارامد تر از خود مدال طلا خواهد بود .

این موفقیت چه تغییری در نگاه اساتید، خانواده و دوستان به شما ایجاد کرد؟

امیدوارم نگاه مثبت :)

برنامه‌های آینده شما برای ادامه مسیر علمی یا پژوهشی چیست؟

در این المپیاد بخاطر گسترده بودن مطالب و محدود نشدن شما به یکسری فصول و دروس خاص (حالتی که توی امتحانات دانشگاه وجود دارد)، این فرصت را به شما میدهد که شما اگر به حیطه ای علاقه دارید، بیشتر بفهمید در کدام قسمت آن علاقه مند ترید و در آینده دوست دارید به آن بپردازید.

اگر بخواهید یک درس مهم از تجربه المپیاد به سایر دانشجویان منتقل کنید، آن چیست؟

خیلی أوقات (بخصوص ما دانشجو های دانشگاه علوم پزشکی تهران) فکر میکنیم که با ورود به این دانشگاه و رشته مورد علاقه مان  به اوج موفقیت رسیدیم و دیگر نیاز نیست کاری را جز پیش رفتن با مسیر نرمال انجام دهیم؛ در صورتی که شرکت در چنین رقابت هایی به ما نشان می دهد که واقعا ورود به چنین فضایی تازه شروع کار است و چقدر دانشجوهای توانمند و با استعداد ما در دانشگاه های دیگر کشور (یا حتی دانشگاه خودمان) داریم که در حال انجام کار های بزرگی هستند.

چه توصیه‌ای برای دانشجویانی دارید که قصد ورود به مسیر المپیاد را دارند؟

به قول یکی از منتور های عزیز حیطه: «برای نمره و رتبه نخوانید، از روی علاقه بخوانید و نمره و رتبه خودش می آید»

 

زمانی که از موفقیت خود مطلع شدید، چه احساسی داشتید؟

واقعا قابل توصیف نیست ؛ میدانستم آزمون را خوب دادم ولی نمیدانستم چقدر خوب.

چه کسی یا چه چیزی بیشترین انگیزه را در این مسیر به شما داده است؟

من هیچوقت فکر نمیکردم بتوانم دوباره المپیادی باشم و دوباره ان حالت پویایی را تجربه کنم. اینکه این مسیر عمیقا این حس را در من ایجاد کرد خیلی روی من تاثیر گذاشت.

به غیر از درس و المپیاد، چه فعالیت‌ها یا سرگرمی‌هایی در زندگی شما نقش مهمی دارند؟

احتمالا اگر ساز زدن و موسیقی نبودند در چنین برهه های پر فشاری خیلی زود تر و راحت تر کنار میکشیدم.

آیا تجربه المپیاد تنها یک موفقیت علمی بود یا در زندگی شخصی هم تغییر ایجاد کرد؟

المپیاد یک باشگاه تقویت مهارت های نرم و تجربه چیز هایی جدیدی بود که شاید تعداد کمی از افراد ها جدا جدا و غیر پیوسته در چندین سال تحصیلشان تجربش بکنند.

یک جمله یا شعار شخصی که همیشه به شما نیرو داده چیست؟

یک جمله ای توی همین مسیر المپیاد امسال دیدم و چند ماهی میشود که ذهنم را درگیر کرده است:

«رشد صرفا برای رشد کردن، ایده سلول های سرطانی است»

 

از اینکه وقت ارزشمند خود را در اختیار ما گذاشتید سپاسگزاریم. امیدواریم تجربه شما الهام‌بخش دانشجویان دیگر باشد.