داریوش چیوایی، حائز مدال طلای هفتمین المپیاد علمی دانشجویان

مصاحبه ای با داریوش چیوایی، دانشجوی سال اول کارشناسی ارشد رشته اقتصاد پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی تهران، دارنده مدال طلای حیطه ی مدیریت در نظام سلامت در هفتمین المپیاد علمی دانشجویان علوم پزشکی کشور : ضمن تبریک فراوان بابت کسب این موفقیت، ارزیابی شما از هفتمین المپیاد علمی دانشجویان علوم پزشکی کشور چه بود و سطح علمی المپیاد را چگونه دیدید؟ این دوره از المپیاد به واسطه اینکه تجربه ششم برگزاری این رقابتها بود، نمونه کامل یک رقابت سالم علمی در فضایی پراز نشاط بود.  همه افرادی که در این رقابتها شرکت داشتند؛ دانشجویان آگاه و باانگیزه ای بودند که حضور در بین انها انسان را به وجد می آورد. بیشتر از هر چیزی، شور و نشاطی که در فضای المپیاد دیدم من را مجذوب خودش می کرد. به لحاظ علمی این المپیاد در بهترین سطح ممکن خودش قرار داشت. حضور اساتید برجسته رشته های مختلف علوم پزشکی،  سطح علمی بالای این رقابت ها را تضمین می کرد. در مدت حضور در رقابتهای المپیاد این دوره هم، نوآوری و چالش هایی که در سوالات دیده می شد، نشان دهنده این بود که سطح سوالات مناسب بوده و روی آنها فکر شده است. به لحاظ هماهنگی در برگزاری هم این المپیاد یک نمونه مثال زدنی بود. هیچ ناهماهنگی را در طول برگزاری رقابتها به خاطر ندارم. همه چیز در کمال نظم برگزار شد  و باید به مسئولین اجرایی این رقابت تبریک گفت. شرکت در المپیاد چه تجربیات مفیدی به شما افزود و اینکه بنظرتان شرکت در المپیاد به  دانشجویان چه کمکی می تواند بکند ؟ مهمترین دستاورد برای من این بود که تجربه حضور در بین بهترین های علوم پزشکی کشور را توانستم بدست بیاورم. نکته بعدی تجربه یک رقابت علمی جدی بود. رقابتی که خیلی منظم، با استانداردهای بالا، با حضور رقبایی بسیار باهوش و قابل، و در فضایی دوست داشتنی انجام شد. شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید، رقابت المپیاد علمی دانشجویان علوم پزشکی در مرحله کشوری، شامل 4 روز کامل امتحان هست، که در هر روز تقریبا 6 یا 7 ساعت امتحان برگزار میشود. این موضوع خودش یک تجربه جدید برای شرکت کنندگان در این رقابت است. نکته بعدی، در نوع طراحی سوالات المپیاد است. سوالاتی که از انواع تستی و تشریحی و نوآورانه و حتی تحلیل فیلم و ... تشکیل شده بودند، شخصا انواع زیادی از سوالات را برای اولین بار تجربه کردم. این هم در نوع خودش تجربه جالبی بود. پس در المپیاد با رقبایی قابل، سوالاتی جدید و خلاقانه و یک زمان طولانی طاقت فرسا مواجهید که همه اینها می توانند تجربه کسی را که در این رقابتها شرکت می کند به طور جدی تحت تاثیر قرار بدهد. این مواجه اگر از سوی دانشجو درست مدیریت شود، قطعا می تواند روی توانایی های دانشجو، اعتماد بنفس و حتی بر روی دانش فرد تاثیر مثبت داشته باشد. چالش هایی که با آن مواجه بودید چه بود و چطوربا آنها برخورد کردید؟ برای من اولین چالش، آشنا نبودن با فضای برگزاری رقابت بود. البته بعضی از دانشجویان برای بار دوم و یا سوم بود که در المپیاد شرکت می کردند. در این مورد، کمک کسانی که سالهای قبل در المپیاد مرحله کشوری شرکت کرده بودند خیلی ارزشمند بود. ما هم در تیم  سید محمد پیری را داشتیم که مدال طلای حیطه علوم پایه سال گذشته را داشت و توصیه ها و راهنمایی های وی بسیار کمک کننده بود. یکی دیگر از چالشهایی که در فضای المپیاد دیده میشد، استرس بود. بویژه اینکه شما از طرف دانشگاهی نماینده باشید که پر افتخار ترین دانشگاه کشور هست و این موضوع به خودی خود انتظارات را افزایش می داد. البته من بارها به خود می گفتم : بهرحال من تلاش خودم را خواهم کرد، مسئولیت هر نتیجه را هم خواهم پذیرفت و از طرف دیگر قبول کردم که حضور در المپیاد تا این مرحله به خودی خود افتخار بزرگی است. تیم شما موفق به کسب رتبه سوم شد، آیا از این نتیجه راضی بودید؟ واقعیت این هست که تیم ما بقدری خوب و هماهنگ بود که من تصور نمیکردم در مرحله تیمی رتبه ای به غیر از رتبه اول کسب کنیم. دلیل این موضوع هم کار قوی تیمی ما بود. سه نفر دوست، با ارتباط صمیمانه فوق العاده که حرف هم را خوب می فهمیدیم، خیلی زود برای مسائل به راه حل می رسیدیم و در یک جمله : عالی بودیم ! اما به هر حال اول نشدیم و حائز رتبه سوم در مرحله تیمی شدیم، شاید دلیل اول این بود که اگر چه ما عالی بودیم، اما انگار تیم های اول و دوم بهتر از ما هم بودند. دلیل دوم این بود که وقتی که ما برای مطالعه دقیق روی منابع المپیاد داشتیم، به مراتب کمتر از تیم های دیگر بود. زودتر شروع شدن پروسه المپیاد هم می تواند تاثیر زیادی در نتایج داشته باشد و بنظرم دانشجویان فرصت بیشتری برای مطالعه منابع خواهند داشت. درکار تیمی راحت تر بودید یا آزمون انفرادی؟ همانطور که گفتم تیم ما در حیطه مدیریت خیلی هماهنگ بود. قطعا کار تیمی ما بهتر بود و خیلی راحت تر هم انجامش می دادیم. وظایف به خوبی تقسیم شده بود و همه چیز درست انجام میشد. به هم اعتماد داشتیم و این باعث می شد کارها خیلی بهتر پیش برود. و هر جا که زمان کافی نداشتیم با تقسیم مناسب کار، مسئله را حل می کردیم. اگر پیشنهادی در جهت بهبود مراحل پیش ازالمپیاد دارید، بفرمایید؟ بنظر من دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران عالی هستند، اگر بستر و زمینه حضور همه دانشجوها در المپیاد وجود داشته باشه، قطعا افرادی پا به این عرصه خواهند گذاشت که خارق العاده خواهند بود. اگر برای دانشجویان شرکت کننده در المپیاد و یا منتخبین مرحله غربالگری، مرخصی تحصیلی برای آمادگی بیشتر در المپیاد داده شود، قطعا نتایج بهتر خواهد بود. برای مثال  هم تیمی بنده در روزهای منتهی به آغاز المپیاد کشیک داشت و خود بنده باید روی پایان نامه ام کار می کردم و اینها فرصت مطالعه ی بیشتر را از ما گرفت. المپیاد علمی دانشجویان علوم پزشکی کشور، یکی از معدود زمینه هایی هست که تفکر نقاد و تفکر خلاق و از همه مهمتر فرصت "فکر کردن فراتر از دانشگاه" را برای دانشجوهای ما ایجاد می کند. باید به این فرصت ارزش داد . انوقت میتوان  آموزش را از سطح "صرفا آموختن" به سطوح بالاتر استدلال، اندیشیدن و نقد کردن برد و باعث رشد فضای علمی کشور شد. البته  اینجا باید یاد آور شوم که فضایی که مرکز رشد استعدادهای درخشان برای آمادگی قبل از المپیاد در اختیار ما قرار داد و برگزاری کلاس های مفید با اساتید برجسته بسیار خوب و موثر بود. پیشنهاد دیگر این است که دانشگاه علوم پزشکی تهران همیشه جایگاه اساتید برجسته حوزه های مختلف علوم پزشکی بوده است، اگر تدبیری اندیشه شود که این اساتید گرانقدر زمان بیشتری برای دانشجویان، بالاخص دانشجویان المپیادی داشته باشند قطعا در نتایج حاصله موثر است.  و پیشنهاد بعدی من به مسئولین محترم این است که امور مربوط به المپیاد ، با آغاز سال تحصیلی شروع شود. فرخوان داوطلبین و برگزاری کلاسهای آمادگی می تواند درمهر ماه و برگزاری آزمونهای غربالکری در دی و بهمن صورت بگیرد. بایستی نسبت به ایجاد زمینه مناسب برای دانشجویان داوطلب شرکت در المپیاد و برگزیدگان دانشگاهی تدبیری اندیشیده شود تا کسی به خاطر کمبود وقت، از شرکت در این رویداد مهم بازنماند. استفاده از نظرات دانشجویی در این حوزه بسیار مفید خواهد بود، می توان به طور سازماندهی شده نظرات و تجربیات شرکت کنندگان ادوار مختلف المپیاد را گردآوری و استفاده کرد. همه این موارد می تواند در قالب تشکیل کمیته ویژه المپیاد علمی دانشجویی در دانشگاه مورد توجه قرار گیرد. و در پایان.... من به همه دانشجویان دانشگاه، در همه رشته ها بالاخص در مقطع کارشناسی توصیه می کنم که با شرکت در حیطه های مختلف المپیاد، فراتر از دروس دانشگاهی فکر کردن را تجربه کنند. من شرکت در حیطه مدیریت نظام سلامت را به همه دانشجویان رشته مدیریت بهداشت و درمان پیشنهاد می کنم، به نظرم آینده مدیریت نظام سلامت باید توسط دانشجویان امروز این رشته تعیین شود، و المپیاد می تواند یک محک جدی برای آزمودن توانایی هایی آنها باشد. در نهایت جا دارد از هم تیمی های خوبم، شایان کاشفی نژاد و سید محمد پیری نیز یاد کنم که قطعا با حضور این عزیزان و تجربیاتشان توانستیم مقام سوم تیمی را کسب کنیم و همین طور از دکتر پاسالار، دکتر جعفری پویان و خانم محمدی تشکر کنم. همینطور از اعضای تیم سال گذشته دانشگاه که تجربیاتشون را در اختیار ما گذاشتند. امیدوارم که همه مخاطبین ما، بویژه دانشجویان عزیز دانشگاه علوم پزشکی تهران موفق و موید باشند.