گفت و گو با حسین پورچراغی، برگزیده بیست و سومین کنگره ملی سالیانه و نهمین کنگره بین المللی پژوهشی دانشجویان علوم پزشکی کشور
لطفا خودتان را برایمان معرفی کنید.
بنده حسین پورچراغی، دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی، ورودی سال 99 دانشکده پرستاری و مامایی تهران هستم.
در بیست و سومین کنگره ملی سالیانه و نهمین کنگره بین المللی پژوهشی دانشجویان علوم پزشکی برای چه عنوانی برگزیده شده اید؟
مقاله برگزیده ما در بخش سخنرانی و حیطه طب مکمل بود و به بررسی مقایسه ای گیاه کنگرفرنگی و گلی بن کلامید در بیماری دیابت پرداختیم.
چه شد که تصمیم به شرکت در کنگره گرفتید؟
از نظر بنده حضور در چنین رویدادهایی باعث شناخت سایر پژوهشگران و ایجاد ارتباط هایی سازنده خواهد شد که میتواند زمینه ساز ایجاد شبکه های تحقیقاتی و پژوهشی در بین علاقمندان به یک حیطه پژوهشی خاص در سراسر کشور گردد. لذا بنده نیز با این هدف در این رویداد شرکت کردم.
کنگره سالیانه امسال را چگونه ارزیابی کردید؟
کنگره امسال در شهر اردبیل و به مدت سه روز برگزار شد، اگرچه نسبت به سال های قبل این برنامه بجای چهار روز در سه روز برگزار شد اما طبق برنامه پیش رفت و با برنامه ریزی هایی که از سمت مسئولان دلسوز و فهمیم صورت گرفته بود، کنگره به نحو احسن برگزار گردید.
آیا شرکت در چنین کنگره هایی را به دیگر دانشجویان توصیه میکنید؟
بله بنظرم حضور در این رویدادها کمک بسیار زیادی به بلوغ پژوهشی دانشجویان خواهد نمود و آنچه در طول تحصیل خود بصورت تئوری مطالعه کرده اند، میتوانند از نزدیک لمس کنند. این کنگره ها که در سطح ملی برگزار میشود میتواند تمرینی برای حضور در کنگره های بین المللی باشد. کنگره سال آینده در تهران و دانشگاه بقیه الله برگزار خواهد شد که امید است شاهد حضور پرشور دانشجویان، بخصوص از دانشگاه علوم پزشکی تهران باشیم.
امسال تیم دانشگاه به سرپرستی دکتر مکی آبادی، سرپرست مرکز پژوهش های علمی دانشجویان در این کنگره حضور یافت، در خصوص تجربه همراهی با تیم برایمان بگویید.
یکی از ارزشمندترین دستاوردهای بنده در این کنگره حضور در تیم اعزامی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. دانشجویانی بسیار خوش قلب، مهربان، با انگیزه و پرتلاش که به بودن در کنارشان افتخار میکنم. عمیقا خوشحالم که دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران نقش بسیار پر رنگی در این رویداد داشت.
در پایان اگر صحبتی دارید بفرمایید.
آخرین عرض بنده خطاب به همه دوستانی که مخاطب ما هستند، استفاده از فرصت هاییست که در این دوره در اختیار آن هاست. اگرچه مسیر پژوهش، با سختی هایی همراه است اما اگر ماحصل آن حل یک مسئله و پاسخ به یک پرسش جدی باشد میتواند منجر به رضایت قلبی در پژوهشگر گردد که مشابه آن را در هیچ جای دیگر نخواهد یافت.
با آرزوی توفیق برای همه دانشجویان عزیز
ارسال نظر